Ruimtestation Skylab

Het Amerikaanse ruimtestation Skylab was het eerste bemande ruimtestation van de Verenigde Staten en werd gelanceerd in mei 1973. Het doel van Skylab was om de effecten van een langdurig verblijf in microzwaartekracht te bestuderen en om waarnemingen te doen van de Aarde en het heelal.

Kort na de lancering begon het schild voor bescherming tegen micrometeoroïden, ontworpen om de werkplaats in de ruimte te beschermen, het structureel te begeven. Binnen enkele seconden trokken aerodynamische krachten het schild volledig los van het station. Terwijl het schild afbrak, werd een van de twee hoofd zonnepanelen uitgevouwen, deze panelen kunnen alleen in het vacuüm van de ruimte worden gebruikt. Enkele minuten later, nadat de tweede trap was uitgebrand, werd de booster van het station te scheiden. De uitlaat van de retro-raketten raakten de gedeeltelijk uitgeklapte zonnepanelen en scheurden ze van het station.

Eenmaal in de omloopbaan van de Aarde, werden meer problemen duidelijk. Niet alleen was het micrometeoroïde schild beschadigd en één zonnepanelen volledig afgescheurd, maar ook het andere zonnepaneel, die nog steeds aan het station vastzat, was verstrikt geraakt in het puin en kon zich niet ontvouwen.

De situatie van het station werd met de minuut slechter. Het ontbrekende schild tegen micrometeoroïden stelde het station bloot aan hogere temperaturen dan waarvoor het ontworpen was, die tot wel 52 graden Celsius stegen. De vier zonnepanelen van de ATM (Apollo Telescope Mount) waren onbeschadigd en konden het ruimtestation voorzien van het benodigde vermogen.

Skylab was in een baan om de Aarde op een hoogte van ongeveer 440 kilometer en had drie bemande missies, waarbij elk van de drie bemande missies door drie astronauten werd uitgevoerd.

Tijdens de eerste missie, die 28 dagen duurde, onderzochten de astronauten de effecten van lange duur verblijf in microzwaartekracht op hun lichaam en verrichtten ze verschillende wetenschappelijke experimenten, waaronder observaties van de zon en het heelal. Maar het hoofd doel van de missie waren de herstelwerkzaamheden van de schade die het station had opgelopen tijdens de lancering. Om de temperaturen in het staion te verlagen werd een parasol gemonteerd.

Foto v.l.n.r: Joseph Kerwin, Charles Conrad en Paul Weitz.

Het ruimtesation Skylab was onbemand van 23 juni tot 28 juli 1973.

Tijdens de tweede missie, die 59 dagen duurde, verrichtten de astronauten verder wetenschappelijke experimenten, waaronder observaties van het weer en de aardbodem, en repareerden ze het beschadigde zonnezeil van het ruimtestation.

Foto v.l.n.r: Owen Garriott, Jack Lousma en Alan Bean.

Het ruimtesation Skylab was onbemand van 16 september tot 16 novemeber 1973.

De derde en laatste bemande missie, die 84 dagen duurde, richtte zich op nog meer wetenschappelijke experimenten, waaronder observaties van het zonnesysteem en de aarde.

Foto v.l.n.r: Gerald Carr, Edward Gibson, en William Pogue.

Na de laatste bemande missie werd Skylab gede-orbit en stortte het in 1979 neer in de Indische Oceaan en delen van West-Australië, gelukkig waren er geen rapporten van schade of verwondingen.

Samenvattend, Skylab was een belangrijk moment in de geschiedenis van de ruimtevaart omdat het de eerste bemande ruimtestation van de VS was waarbij de effecten van langdurig verblijf in microzwaartekracht onderzocht werd. Het leverde ook waardevolle bijdragen aan de wetenschap, met name in de gebieden van zonne- en ruimteobservatie.

Skylab was uitgerust met een uitgebreide reeks wetenschappelijke instrumenten om waarnemingen te doen van de Aarde en het heelal. Deze instrumenten omvatten:

• Zonnespectrometer: Dit instrument nam spectrale observaties op van de zon om meer te weten te komen over de samenstelling en de temperatuur van de zonneatmosfeer.
• Zonneobservatorium: Dit observatorium richtte zich op het observeren van de zonnevlammen en corona om meer te weten te komen over de fysische processen in de zon.
• Aardobservatie-instrumenten: Skylab had een reeks instrumenten om observaties van de Aarde te doen, waaronder een meteorologische camera en een middengolfradar voor het bestuderen van het weer en de aardbodem.
• Astronomische instrumenten: het station had een reeks astronomische instrumenten, waaronder een zonnetelescoop en een ultraviolette spectrometer voor het bestuderen van de zon en andere hemellichamen.
• Microzwaartekracht-instrumenten: het ruimtestation had een reeks instrumenten die gericht waren op het bestuderen van de effecten van microzwaartekracht op het lichaam en het materiaal.

Deze instrumenten waren essentieel voor het verzamelen van wetenschappelijke gegevens en het verbeteren van onze kennis van de Aarde, het heelal en het menselijk lichaam tijdens langdurig verblijf in microzwaartekracht.

De technische specificaties van ruimtestation Skylab waren als volgt:

• Massa: startmassa van ongeveer 77 ton en een lege massa van ongeveer 14 ton.
• Afmetingen: lengte van 25,1 meter en een diameter van 6,61 meter.
• Stroomvoorziening: 6 zonnepanelen en twee batterijen als back-up.
• Habitat: wetenschappelijke werkruimte, slaapruimten en sanitaire voorzieningen.
• Levensonderhoud: uitgerust met systemen voor klimaatbeheersing, waterbehandeling en afvalverwerking.
• Communicatie: radiografische en telemetrische systemen.
• Orbital parameters: Skylab draaide om de Aarde op een hoogte van ongeveer 440 km met een omlooptijd van 93 minuten.

Wandelingen