De geschiedenis van 2015
De ESA heeft een ruimtevaartprogramma genaamd FLPP (Future Launchers Prepartory Programme), en heeft een oproep gedaan voor het indienen van plannen voor herbruikbare ruimtevaartuig. Het Italiaanse ruimtevaartagentschap (ASI) heeft een eigen programma gedemonstreerd genaamd het PRIDE-programma (Programme for Reusable In-orbit Demonstrator in Europe), wat uiteindelijk ook doorging met de ontwikkeling van het IXV prototype.
En op 11 februari 13:40 UTC werd de Europese IXV (Intermediate eXperimental Vehicle) gelanceerd vanaf Guiana Space Centre.
Het was een testvlucht met een prototype ruimtevaartuig dat vanuit de ruimte weer terug op aarde kan landen en na een geslaagde testvlucht lande de IXV de zelfde dag weer op aarde in de Stille Oceaan.
Voor het eerst werd er een satelliet door NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration) de ruimte in gelanceerd om de aarde te waarschuwen in geval van zon magnetische stormen. De lancering vond plaats op 11 februari om 23:03 UTC vanaf Cape Canaveral.
Naast het waarschuwen voor magnetische stormen heeft de DSCOVR (Deep Space Climate Observatory) ook de functie om het ruimteweer en ruimteklimaat te observeren en fenomenen op aarde waar te nemen, inclusief veranderingen in de ozon, aerosolen, stof, vulkanische as, wolkenhoogte, vegetatiebedekking en klimaat.
Op 27 maart 19:42 UTC werd de Soyuz-TMA 16M gelanceerd vanaf Baikonur Cosmodrome. De aan boord zijnde drie kosmonauten koppelden zes uur later aan de Poisk module van het International Space Station en op 28 augustus werd de capsule verplaatst naar Zvezda module.
De drie kosmonauten maakte deel uit van ISS-Expeditie 43.
Twee van de drie kosmonauten bleven in het ISS, Gennady Padalka en twee kosmonauten van een de Soyuz-TMA 18M verlieten op 11 september het ISS en landden in de avond van 12 september veilig op de Steppe van Kazachstan.
Foto v.l.n.r.: Scott Kelly, Gennady Padalka en Mikhail Kornienko.
Na de mislukte lancering op 28 oktober 2014 werd de Arkyd 3 Reflight met succes gelanceerd vanaf Cape Canaveral met een Falcon 9 v1.1 raket om 20.10 UTC.
De Arkyd 3 Reflight satelliet werd naar het ISS getransporteerd en daaraan bevestigd waarna na enkele maanden testen de minisatelliet op 16 juli 2015 de ruimte in werd gezet voor verdere testen.
Het doel van deze missie, van het commerciële Planetary Resources, is het onderzoeken van technologieën die nodig zijn voor het exploiteren van grondstoffen uit astroïden.
De tweede vrachtvlucht dit jaar naar het ISS door de Russen met de 150ste Progress verliep niet zoals gepland op 28 april wanneer de Progress M-27M gelanceerd werd met een Soyuz-2.1a raket vanaf Baikonur Cosmodrome.
Tijdens de lancering treedt er een storing op in de bovenste trap van de raket en raakte deze hierdoor in een lage omloopbaan van de aarde. Het gevolg van de problemen was een ronddraaiend ruimtevaartuig wat niet bestuurd kon worden en werd beschouwd als verloren.
Op 8 mei verbrandt het ruimtevaartuig boven de Stille Oceaan.
Nog geen maand na de Progress M-27M gaat het weer mis tijdens een Russische lancering vanaf Baikonur Cosmodrome, dit keer met een Proton-M/Briz-M Enhanced raket op 16 mei.
Aan boord van deze draagraket was de Mexicaanse communicatiesatelliet Mexsat-1, welke was verzekerd voor 390 miljoen dollar.
Ook hier waren er problemen met de derde trap van de raket en uiteindelijk verbrande deze geheel in de atmosfeer van de aarde.
De X-37B is een onbemand ruimtevliegtuig dat verticaal werd gelanceerd op 20 mei door een Atlas-V 501 raket vanaf Cape Canaveral met codenaam AFSPC-5 en in een baan om de aarde werd gebracht.
Ook tijdens deze vierde lancering van dit type ruimtevliegtuig werden testen uitgevoerd voor de Amerikaanse US Air Force, deze testen moesten meer inzicht geven in ruimtevaarttechnologie.
Over deze missie zijn geen mededelingen gedaan, echter wordt ervan uitgegaan dat deze vlucht gebruikt werd voor militaire spionagedoeleinden. Op 7 mei 2017 voerde het ruimtevliegtuig na ruim 717 dagen op Kennedy Space Centre een automatische landing uit.
Een Amerikaanse vracht lancering voor het ISS gingna een kleine twee minuten verloren op 28 juni. De Falcon-9 raket met aanduiding SpaceX CRS-7 werd gelanceerd vanaf Cape Canaveral.
De International Docking Adapter (IDA) was onderdeel van de aanwezige vracht in het ruimtevaartuig en is ook verloren gegaan.
De ruimtesonde New Horizons die in 2006 werd gelanceerd bereikt de dwergplaneet Pluto. Na ruim 9,5 jaar door de ruimte te hebben gereisd, scheert de sonde in juli op een afstand van 12.500km langs de dwergplaneet Pluto. De missie die voor dit ruimtevaartuig was weggelegd is het onderzoeken van de atmosfeer van Pluto en zijn manen. Daarnaast zal er onderzoek plaatvinden naar andere Kuipergordelobjecten.
Naarmate de sonde dichterbij kwam werden de foto’s duidelijker van deze dwergplaneet en ziet men in het oppervlak een silhouet van een hart verschijnen.
Op de foto’s die gemaakt zijn van zowel Pluto als de maan Charon zijn grote kraters zichtbaar geworden.
Op 22 juli 21:02 UTC werd de Soyuz-TMA 17M gelanceerd vanaf Baikonur Cosmodrome. De aan boord zijnde drie kosmonauten koppelden zes uur later aan de Rassvet module van het International Space Station.
De drie kosmonauten van ISS-Expeditie 44 verlieten op 11 december weer het ISS en landden die dag veilig op de Steppe van Kazachstan.
Foto v.l.n.r: Kjell Lindgren, Oleg Kononenko en Kimiya Yui
Op 19 augustus om 11:50 UTC werd een H-IIB raket gelanceerd vanaf Tanegashima Space Center met aan boord onder andere de Japanse S-cube mini satelliet. Deze satelliet werd naar het ISS gebracht van waaruit deze op 17 september de ruimte in werd gezet vanuit de Japanse Kibo module.
S-cube (Shooting Sensing Satellite) is een Japanse zogenaamde 3U Cubesat en observeert meteoren in een lage baan om de aarde.
Op 2 september 04:37 UTC werd de Soyuz-TMA 18M gelanceerd vanaf Baikonur Cosmodrome. De aan boord zijnde drie kosmonauten koppelden 2 dagen later aan de Poisk module van het International Space Station.
Kosmonaut Sergey Volkov maakte onderdeel uit vanISS-Expeditie 45.
Twee van de drie kosmonauten blijven in het ruimtestation. Sergey Volkov en twee kosmonauten van Soyuz-TMA 16M verlieten in de nacht 2 van maart 2016 het ISS en landden even later veilig op de Steppe van Kazachstan.
Foto v.l.n.r: Aidyn Aimbetov, Sergey Volkov en Andreas Mogensen
De eerste vlucht met een Long March 6 was op 19 september. De lancering vond plaats vanaf de lanceerbasis Taiyuan Satellite Launch Center in China om 23:01 UTC. Aan boord warentwaalf kleine satellieten en zijn allemaal met succes in een omloopbaan van de aarde gebracht.
Long March 6 was de eerste van een aantal nieuwe draagraketten van het Chinese ruimtevaartprogramma. De Chinezen schakelden over van giftige drijfgassen naar een combinatie van kerosine en vloeibare zuurstof voor de voorstuwing
Binnen een week lanceerde China een nieuwe raket, dit keer ging het om de Long March 11 en werd gelanceerd op 25 september om 01:41 UTC vanaf Jiuquan Satellite Launch Center. Net als de Long March 6 was deze raket een test voor het overschakelen van giftige drijfgassen naar een combinatie van kerosiene en vloeibare zuurstof voor de voorstuwing. Deze draagraket werd ontworpen voor het omhoog brengen van kleine ladingen.
Een PSLV-C30 raket heeft het eerste ruimteobservatorium uit India op 28 september in een baan om de aarde gebracht vanaf lanceerbasis Satisch Dhawan Space Center in India. Het land beschikt al over aardobservatoriums maar deze satelliet kijkt richting deep space. Hiervoor zijn verschillende instrumenten aanwezig zoals x-ray sensoren en ultraviolet telescopen om het lichtspectrum te onderzoeken.
Onderzoekers van de ruimtevaartorganisatie NASA maken op 28 september bekend gemaakt bewijs te hebben gevonden dat er vloeibaar water stroomt op de planeet Mars. Het zou hierbij gaan om water met een hoeveelheid zout erin dat in combinatie een lager smeltpunt heeft en zodoende vloeibaar is in bepaalde omstandigheden.
De verschijnselen zijn aangetroffen op steile kraterwanden in de zomermaanden van de planeet en zijn van korte duur omdat het water op Mars snel verdampt. Wat overblijft, een landschapsverandering met sleuven waar vloeibaar water heeft gelopen.
De SPARK (Space Payload Assist Rocket – Kauai) ook wel Super Strypi genoemd wred voor het eerst gelanceerd vanaf Pacific Missile Range Facility om 03:45 UTC.
De raket werd ontworpen om minisatellieten in een lage baan om de aarde te brengen en is een doorontwikkeling van de Strypi-raket die in de zestiger jaren werd ontwikkeld om kernwapens te testen. De doorontwikkeling viel tijdens deze eerst lancering tegen en was geen succes omdat de vol belaste raket begon te tuimelen snel nadat deze was gelanceerd. De US Air Force liet een bericht uitgaan dat de lancering mislukt was kort nadat de raket was opgestegen.
Op 17 november 06:33 UTC werd de eerste EKS satelliet gelanceerd vanaf Plesetsk Cosmodrome. EKS staat voor Edinaya Kosmicheskaya Sistema en betekend Unified Space System, dit systeem is een Russische ontwikkeling van het vroegtijdige waarschuwingssysteem en is de opvolger van US-KMO en US-K satellieten van het Oko-programma. Deze satellieten identificeren ballistische raketlanceringen vanuit de ruimte en leveren data aan vroege waarschuwingsradars. Zodat er vroegtijdig gewaarschuwd wordt voor een nucleaire aanval en verschaft informatie aan het A-135 raketafweersysteem dat Moskou beschermt, evenals ander Russische raketverdedigings- en tegenaanvalsystemen.
LISA Pathfinder was een ESA ruimtevaartuig dat werd gelanceerd op 3 december 04:04 UTC vanaf Guiana Space Centre aan boord van de VEGA raket met vluchtnummer VV06. Het doel van deze missie was het testen van technologieën die nodig zijn voor de Laser Interferometer Space Antenna (LISA) en of de LISA-missie haalbaar is. Dit onderzoek heeft aangetoond dat de LISA-missie haalbaar is.
LISA is een observatorium van de ESA dat zwaartekrachtgolven gaat onderzoeken en staat gepland voor een lancering in 2034.
Met deze technologie, die voor het eerst in de ruimte zal plaatsvinden, worden de zwaartekrachtgolven gedetecteerd en kan nagegaan worden of de stelling van Einstein in zijn algemene relativiteitstheorie correct is.
De MinXSS-1 (Miniature X-ray Solar Spectrometer) is ontworpen, gebouwd en geëxploiteerd door studenten van de University of Colorado Boulder en werd op 6 december gelanceerd om 21:44 UTC vanaf Cape Canaveral en op 16 mei 2016 vanuit het ISS de ruimte in gezet.
De satelliet doet onderzoek naar de röntgenstraling van de zon daar waar de te verwachten zonnevlammen concentratie het grootst is en welke ook van invloed zijn op de ionosfeerchemie van de aarde. De meetdata wordt gebruikt als input voor de modellen van de bovenste atmosfeer van de aarde.
Op 15 december 11:03 UTC werd de Soyuz-TMA 19M gelanceerd vanaf Baikonur Cosmodrome. De aan boord zijnde drie kosmonauten koppelden zes uur later aan de Rassvet module van het International Space Station.
De drie kosmonauten van ISS-Expeditie 46 verlieten op 18 juni weer het ISS en landden die dag veilig op de Steppe van Kazachstan.
Foto v.l.n.r.: Timothy Kopra, Yuri Malenchenko en Timothy Peake.
Op 17 december om 00:12 UTC lanceerden de Chinezen vanaf lanceerbasis Jiuquan Satellite Launch Center de satelliet DAMPE (Dark Matter Particle Explorer). Dit is een ruimtetelescoop dat onderzoek doet naar de kosmische straling en fotonen van hoge energie en moet bijdragen aan de kennis van donkere materie.
De satelliet van de Chinese Academy of Sciences (CAS) heeft als bijnaam Wukong en is vernoemd naar de mythologische apenkoning Sun Wukong en is het eerste Chinese ruimteobservatorium.
De Russen lanceren een nieuw type vrachtruimteschip om het ISS te bevoorraden op 21 december om 10:27 UTC vanaf Baikonur Cosmodrome en na twee dagen koppelde het aan de Piris module van het ISS.
Het ruimteschip Progress MS is voornamelijk vernieuwd op het gebied van de elektronica en communicatieapparatuur.
Na 192 dagen op 2 juli 2016 vertrok de Progress MS-01 en verbrande in de aardse atmosfeer.
Op 22 december werd een Falcon 9 raket gelanceerd vanaf Cape Canaveral met elf Orbcomm tweede generatie satellieten. De lancering verliep vlekkeloos en nadat de tweede trap was losgekoppeld begon voor het eerst in de geschiedenis de gecontroleerde en geslaagde landing van de eerste trap op aarde. Twee eerdere landingspogingen eerder dit jaar mislukte en gaan normaliter deze raketdelen verloren en storten neer in de oceaan.
Na een koprol van de eerste trap kwam dit deel van de raket weer richting aarde en er ontvouwde zich een landingsgestel om te landen. Na nog geen tien minuten is er een geslaagde landing van de eerste trap op negen kilometer afstand vanaf de lanceerplaats.
De elf satellieten werden daarna met succes in een baan om de aarde gebracht.
