De geschiedenis van 1999

1999 – Mars Polar Lander

Mars Polar Lander
Mars Polar Lander

Nog geen maand na de lancering van de eerste Mars verkenner werd de tweede Mars verkenner gelanceerd op 3 januari om 20:21 UTC. De Mars Polar Lander van NASA werd met een Delta-II raket gelanceerd vanaf Cape Canaveral en maakte deel uit van het NASA Mars Surveyor ’98 programma.

Het doel van deze missie was te onderzoeken wat geleid heeft tot het verdwijnen van de atmosfeer op Mars.

 

Op 3 december dringt de Mars Polar Lander de atmosfeer van Mars binnen voor een landing op deze planeet. Na een korte radio stilte, volgens planning, zou de Lander weer gaan communiceren als deze veilig geland was, echter is er geen contact meer geweest en kan de Mars Polar Lander als verloren worden beschouwd.

 

De twee aan boord zijn Deep Space sondes van de Mars Polar Lander zouden inslaan op de bodem van mars om zo de samenstelling te analyseren van de bodem, echter was er geen contact met de sondes en werden deze sondes en de gehele missie als verloren beschouwd.

1999 – Stardust

Stardust
Stardust

Op 7 februari om 21:04 werd de Stardust van de NASA gelanceerd door een Delta II 7426 raket vanaf Cape Canaveral.

 

De Stardust sonde, onderdeel van het Discovery Program, vloog begin november 2002 langs de astroïde 5535 Annefrank en onderzocht deze waarna de sonde koers zette naar de komeet Wild 2 (81P/Wild). Na twee jaar door de ruimte zijn gevlogen en kwam de sonde aan bij de komeet Wild 2 op 2 januari 2004, dit was de dichtstbijzijnde afstand tot de komeet.

 

Tijdens de zogenaamde fly-by van de komeet Wild 2 werden er monsters verzameld uit de coma van deze komeet. De coma is de nevelige gas wolk om de kern van een komeet.

Na het verzamelen vloog de Stardust weer naar aarde en tijdens de fly-by werd een return capsule, met aan boord de verzamelde monsters, naar de aarde gelanceerd op 15 januari 2006 waarna deze enkele uren later die dag landde op de militaire Utah Test and Training Range.

In juli 2007 werd door NASA aangekondigd dat de missie uitgebreid was onder de naam New Exploration of Temple 1 (NExT). Deze missie onderzocht de komeet Temple 1 (9P/Tempel) in februari 2011 op een afstand van 181 kilometer, waarna de missie op 24 maart ten einde kwam.

1999 – Soyuz-TM 29

Soyuz-TM 29 bemanning
Soyuz-TM 29 bemanning

Op 20 februari om 04:18 UTC werd de Soyuz-TM 29 gelanceerd vanaf Baikonur Cosmodrome.

 

De cosmonauten Viktor Afanasyev en Jean-Pierre Haigneré maakten deel uit van expeditie MIR EO-27.

 

De aan boord zijnde drie kosmonauten koppelden twee dagen later aan het Russische ruimtestation MIR.

 

De kosmonauten landden veilig op 28 augustus op de Steppe van Kazachstan.

 

Foto v.l.n.r: Ivan Bella, Viktor Afanasyev en Jean-Pierre Haigneré.

1999 – WIRE

WIRE
WIRE

De WIRE ruimtetelescoop van de NASA werd op 5 maart om 02:56 UTC gelanceerd vanaf het vliegtuig L-1011 Stargazer door een Pegasus-XL raket, waarbijhet vliegtuig was opgestegen vanaf Vandenberg Air Force Base.

 

Deze WIRE (Wide Field Infrared Explorer) telescoop zou het vier maanden lang de hemel in infrarood bekijken en met name sterrenstelsels die een hoge stervorming ondergaan (starburst-sterrenstelsels) en gaswolken die zich vormen tot een melkwegstelsel (protogalerieën).

Door een ontwerpfout werd de stofkap van de telescoop te vroeg verwijderd terwijl de telescoop richting aarde keek, hierdoor ging de koelvloeistof verloren en mislukte deze missie.

 

De ingebouwde star tracer was onbeschadigd en technici programmeerden de satelliet zodanig dat deze nog gebruikt kon worden in het asteroseismologieprogramma.

Uiteindelijk verbrande de telescoop op 11 mei 2011 in de atmosfeer van de aarde.

1999 – Zenit-3

Zenit-3SL
Zenit-3SL

Op 28 maart om 01:29 UTC werd eerste Zenit-3 gelanceerd vanaf het lanceerplatform Ocean Odyssey.

 

Deze drietrapsraket van de Ukraine was van het type Zenit-3SL en was 59,6 meter hoog met een doorsnede van 3,9 meter en kon een lading van 7.000 kilogram in een lage omloopbaan brengen.

 

De raket werd gelanceerd vanaf een lanceerplatform in de Stille Oceaan.

1999 – Dnepr

Dnepr
Dnepr

De Ukraine lanceerde de eerste Dnepr af op 21 april om 04:59 UTC vanaf Baikonur Cosmodrome.

 

Deze raket is een omgebouwde R-36MUTTH (SS-18 Satan volgens NAVO) ballistische raket uit het Sovjet Unie tijdperk en werd gebruikt voor het lanceren van satellieten.

 

De Dnepr is een drietrapsraket met vloeibare brandstof en is ontworpen in de Ukraine in de tijd dat dit land nog onderdeel was van de Sovjet Unie. Een honderdvijftigtal raketten mochten onder strikte voorwaarden omgebouwd worden voor het lanceren van satellieten en konden een lading van 3700 kilogram in een lage omloopbaan (LEO) brengen.

1999 – ABRIXAS

ABRIXAS
ABRIXAS

Op 28 april om 20:30 UTC werd de ABRIXAS gelanceerd vanaf Kapustin Yar Cosmodrome.

Deze Duitse röntgentelescoop van de  Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt (DLR) was ontworpen om in het röntgengebied van 0,5 tot 10keV de gehele hemel in kaart te brengen .

 

Na drie dagen werd de batterij van de telescoop per ongeluk overladen en vernietigd. Ook pogingen om de zonnepanelen in een juiste positie te brengen mislukte, waarna de missie werd stopgezet.

De 470 kilogram wegende ABRIXAS verbrande uiteindelijk op 31 oktober 2017 in de atmosfeer van de aarde.

ABRIXAS terugkeer naar aarde
ABRIXAS terugkeer naar aarde

1999 – STS-96

STS-96 bemanning
STS-96 bemanning

Op 27 mei om 10:49 UTC werd de Space Shuttle Discovery gelanceerd vanaf Kennedy Space Center.

Na een vlucht van bijna twee dagen koppelde de Discovery aan de koppelingsmodule PMA-2 van het ISS.

 

Aan boord van deze vlucht waren de Spacehap Double Module, de satelliet STARSHINE en zeven astronauten die een missie had het International Space Station te bevoorraden en uit te breiden.

Na een verblijf van bijna zes dagen landde de Discovery op 6 juni een veilige landing op Kennedy Space Center Shuttle Landing Facility.

 

Foto v.l.n.r.: Zittend; Kent Rominger, Ellen Ochoa en Rick Husband. Staand; Daniel Barry, Julie Payette, Valeriy Tokarev en Tamara Jernigan.

1999 – FUSE

FUSE telescoop
FUSE telescoop

De NASA lanceerde de ruimtelescoop FUSE op 24 juni om 15:44 UTC vanaf lanceerbasis Cape Canaveral.

 

Ruimtetelescoop Far Ultraviolet Spectroscopic Explorer (FUSE) is onderdeel van het NASA Origins programma en detecteerde ultraviolet licht in het elektromagnetisch spectrum (90,5-119,5 nanometer) wat veelal niet door andere telescopen waarneembaar is.

Het hoofddoel van de missie was om universeel deuterium (zware waterstof) te karakteriseren om zo te onderzoeken wat de stellaire verwerkingstijden van deuterium zijn die waren overgebleven na de oerknal.

 

Op 12 juli 2007 was er een probleem met een reactiewiel in de telescoop, ook pogingen om dit te herstellen mislukte waarna uiteindelijk de missie werd stop gezet.

1999 – STS-93

STS-93 bemanning
STS-93 bemanning

Op 23 juli om 04:31 UTC werd de Space Shuttle Columbia gelanceerd vanaf Kennedy Space Center.

 

Aan boord van deze vlucht waren het Chandra X-ray Observatory en vijf astronauten die een missie om deze telescoop in een baan om de aarde te brengen. Het was voor het eerste dat tijdens een Space Shuttle missie een vrouw het commando voerde en wel bij Eileen Collins.

 

Na een verblijf van bijna vijf dagen landde de Columbia op 28 juli een veilige landing op Kennedy Space Center Shuttle Landing Facility.

 

Foto v.l.n.r.: Eileen Collins, Steven Hawley, Jeffrey Ashby, Michel Tognini en Catherine Coleman.

1999 – Chandra X-ray Observatory

Chandra X-ray Observatory
Chandra X-ray Observatory

Het Chandra X-ray Observatory werd door de Space Shuttle Columbia gelanceerd op 23 juli om 04:31 UTC vanaf Kennedy Space Center.

 

Het doel van het observatorium is waarnemingen verrichten in het röntgengebied, wat op Aarde niet mogelijk is omdat deze staling niet door de atmosfeer komt. Dit gebeurt in gebieden waar zeer energierijke processen plaatsvinden, zoals bij neutronensterren, zwarte gaten en overblijfselen van supernova’s.

 

De missie is een samenwerkingsverband tussen NASA, het Nedelandse SRON en het Duitse Max-Planck instituut.

Deze satelliet maakt onderdeel uit van het NASA programma Great Observatories en is nog steeds actief.

1999 – Shenzhou 1

Shenzhou 1 lancering
Shenzhou 1 lancering
Shenzhou 1 landing

China lanceerde op 19 november om 22:30 UTC de onbemande Shenzhou 1 vanaf Jiuquan Satellite Launch Center Center met een Long March 2F raket, wat tevens de eerste type 2F was.

 

De capsule was tijdens deze testvlucht niet voorzien van leef ondersteunde systemen, opklapbare zonnepanelen en ook niet voorzien van een nood escape systeem.

 

Het maakte een geslaagde landing in Binnen-Mongolië een provincie in China nadat het eerst veertien keer om de aarde had gevlogen.

1999 – XXM Newton

XMM Newton
XMM Newton

Op 10 december om 14:32 UTC lanceerde de ESA vanaf Guiana Space Centre de XMM Newton ruimtetelescoop met een Ariane 5 raket.

 

De telescoop is vernoemd naar Isaac Newton en onderdeel van het Europese Horizon 2000 programma.

 

Het doel van de missie is het onderzoeken van interstellaire röntgenbronnen, het uitvoeren van smal- en breedspectrumspectroscopie en het uitvoeren van de eerste gelijktijdige weergave van objecten in zowel röntgen als optische golflengten (zichtbaar en ultraviolet).

1999 – STS-103

STS-103 bemanning
STS-103 bemanning

Op 20 december om 00:50 UTC werd de Space Shuttle Discovery gelanceerd vanaf Kennedy Space Center.

 

STS-103
STS-103

Aan boord van deze vlucht waren zeven astronauten die een missie hadden om de Hubble telescoop een onderhoudsbeurt te geven.

 

Het was de derde onderhoudsbeurt van de Hubble Space Telescope waarbij alle zes de gyroscopen werden uitgewisseld en andere onderdelen werden vervangen.

Na een verblijf van bijna acht dagen landde de Discovery op 28 december een veilige landing op Kennedy Space Center Shuttle Landing Facility.

Foto v.l.n.r.: Michael Foale, Claude Nicollier, Scott Kelly, Curtis Brown, Jean-Francois Clervoy, John Grunsfeld en Steven Smith.

1999 – ACRIMSAT

ACRIMSAT
ACRIMSAT

De NASA satelliet ACRIMSAT werd gelanceerd vanaf Cape Canaveral om 07:13 UTC op 21 december.

 

De Active Cavity Radiometer Irradiance Monitor Satellite (ACRIMSAT) is onderdeel van het Earth Observing System program (EOS) van de NASA en werd in een zon synchrone omloopbaan gebracht.

 

ACRIMSAT
ACRIMSAT

Het doel van de satelliet was het bewaken van de zonnestraling en in december 2013 ging het contact met de satelliet verloren waardoor er een einde kwam aan deze missie.